Μέσα στα πλαίσια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που τον τελευταίο χρόνο εκφράζεται με την προσπάθεια εφαρμογής του νόμου Γαβρόγλου, βιώνουμε συνεχείς αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία των σχολών μας. Στο όνομα μιας υποτιθέμενης διαδικασίας «πανεπιστημιοποίησης» και «εξυγίανσης» ιδρυμάτων ανά την Ελλάδα, προβλέπεται μια σειρά από καταργήσεις, συγχωνεύσεις και μετονομασίες σχολών.

Οι χαρακτηριστικές εκφάνσεις αυτού του νόμου, φαίνονται πιο έντονα στις καθηγητικές σχολές του ΕΚΠΑ, στη συγχώνευση των ΤΕΙ Πειραιά – Αθήνας, καθώς και στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής σημαίνει την κατάργηση τμημάτων και τη συγχώνευση άλλων με εντελώς διαφορετικά αντικείμενα, τη μη ανανέωση συμβάσεων στα 2/3 των εκτάκτων καθηγητών, ενώ παράλληλα αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των εισακτέων -δίχως να αναβαθμίζονται με τον οποιονδήποτε τρόπο οι αντίστοιχες υποδομές-, χωρίς να γίνεται κάποια συζήτηση ως προς τις παροχές (πχ. εστίες). Για το Γεωπονικό προβλέπονται συγχωνεύσεις τμημάτων, με τα αντίστοιχα των ΤΕΙ, διαφορετικοί κύκλοι σπουδών τετραετούς και πενταετούς φοίτησης και τετράμηνες πρακτικές με μισθό φιλοδώρημα που μετά βίας αγγίζει τα 60 ευρώ. Ταυτόχρονα στη Φιλοσοφική Σχολή γίνεται απόπειρα διάσπασης του ΦΠΨ, που έχει ως συνέπεια την απόσπαση της διδακτικής και παιδαγωγικής επάρκειας από το σύνολο των καθηγητικών σχολών του ΕΚΠΑ. Αυτό οδηγεί τους/τις φοιτητές/φοιτήτριες να αναγκάζονται να παρακολουθήσουν μεταπτυχιακά προγράμματα επί πληρωμή, όπως ήδη συμβαίνει στην Πληροφορική που επιδιώκεται να γίνει πρότυπο λειτουργίας, χωρίς να συνυπολογίζονται οι ανάγκες των φοιτητών/ριών.

Τα υγιή αντανακλαστικά των φοιτητών/ριών αποτυπώθηκαν μέσω των συλλογικών διαδικασιών των φοιτητικών συλλόγων, των κινητοποιήσεων και των καταλήψεων που αντιτέθηκαν στις διάφορες προεκτάσεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Απέναντί μας, έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια συγκρότησης ενός αντιδραστικού πόλου από πλευράς των πρυτανικών αρχών. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, με πρόσχημα την καθηγητική ιδιότητα και με όρους αυθεντίας, επιχείρησαν να δομήσουν ένα αντιδραστικό μπλοκ στο εσωτερικό των φοιτητών/ριών με στόχο να ανακόψουν τη μαζική κίνηση που διεκδικεί με βάση τις συγκεκριμένες υπάρχουσες ανάγκες. Στη συνέχεια, οι πρυτανικές αρχές προχώρησαν σε λοκ-άουτ στη Φιλοσοφική και στην ΑΣΟΕΕ με διάφορες προφάσεις όπως είτε η χρήση χώρου τις σχολής ως πολιτικό στέκι, είτε η ύπαρξη τοξικοεξαρτημένων αντίστοιχα. Τα προσχήματα που εφευρίσκουν πρυτάνεις, κοσμήτορες και πρόεδροι, έχουν σκοπό να αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά καθημερινά προβλήματα, να επιτεθούν στις συλλογικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων, να καταστείλουν τη συνδικαλιστική δράση μέσα στις σχολές.

Οι διοικήσεις των τμημάτων και των σχολών αψηφούν με ξεδιάντροπο τρόπο τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος, θέλουν να καταστείλουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα με λοκ-άουτ, απειλούν ανοικτά με εισαγγελική παρέμβαση και προσωπική επίθεση κατά φοιτητών για τη συνδικαλιστική τους δράση (όπως συνέβη στην Πληροφορική), μιλούν για μειοψηφίες και αρνούνται την πραγματικότητα των μαζικών γενικών συνελεύσεων που παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις. Κάθε απόπειρα καταπάτησης του ασύλου, το οποίο αφορά την ελεύθερη διακίνηση ιδεών εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και τη συλλογικοποίηση του κόσμου των σχολών που συσπειρώνεται και δρα γύρω από τις κοινές του ανάγκες και συμφέροντα, θα μας βρει απέναντί της.

Η συλλογικοποίηση μας γύρω από τα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, σημαίνει την ενδυνάμωση των συλλογικών διαδικασιών των φοιτητικών συλλόγων, των μαζικών γενικών συνελεύσεων που θα πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις και του από κοινού συντονισμό των φοιτητικών συλλόγων.  Το φοιτητικό κίνημα οφείλει να ανασυγκροτηθεί και να λειτουργήσει ενωτικά προς υπεράσπιση των κεκτημένων του, ως ανάχωμα στην απόπειρα του Κράτους η εκπαίδευση να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αφεντικών, και να διεκδικήσει αξιοπρεπείς συνθήκες φοίτησης και εργασίας.

-Να μπλοκάρουμε την εφαρμογή του νόμου Γαβρόγλου.

-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.

Όλοι/ες στην κινητοποίηση για την υπεράσπιση του ασύλου την Πέμπτη 8/11 στις 18:00 στα Προπύλαια και  στην πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στο υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή 9/11 στις 13:00.

Ελευθεριακά Σχήματα Αθήνας – Αυτόνομα Σχήματα ΕΜΠ

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναδιάρθρωσης που επιφέρει ο νόμος Γαβρόγλου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί η ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Ειδικότερα στο τμήμα Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής που προέκυψε από την -πέραν κάθε λογικής βάσης- συγχώνευση των υπαρχόντων τμημάτων Αυτοματισμού και Κλωστοϋφαντουργίας, υπάρχει μια σειρά προβλημάτων που εξαγρίωσε τους/τις φοιτητές/ριες, οι οποίοι/ες προχώρησαν σε τμηματική συνέλευση του ΒΣΠ. Από αυτήν πάρθηκε απόφαση για κύκλο κινητοποιήσεων μέχρι την άμεση επίλυση των προβλημάτων, με πρώτη δράση την παρέμβαση στον νέο Πρύτανη.

Τα προβλήματα που παρατέθηκαν από πλευράς μας ξεκινούν από την απουσία διδακτικού προσωπικού που σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των εισακτέων και τη μηδαμινή αναβάθμιση υποδομών, έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να γίνουν τα μαθήματα ή να διεξάγονται με όρθιο κόσμο που ενίοτε κρεμιέται από τα παράθυρα προκειμένου να παρακολουθήσει. Σημαντικό ζήτημα είναι επίσης ότι οι φοιτητές/ριες που έχουν υπερβεί τα Ν+2 έτη φοίτησης δε δικαιούνται το νέο πτυχίο, παρά το γεγονός ότι παρακολουθούμε όλοι/ες τα ίδια μαθήματα. Ακόμη, η πρακτική άσκηση χρειάζεται να είναι 6μηνη αντί 3μηνης και να αντιστοιχεί σε 10 ECTS. Καμία συζήτηση για κατάργηση κατεύθυνσης δε θα γίνει ανεκτή όπως ακούγεται για την τεχνολογία περιβάλλοντος. Επίσης τέθηκε θέμα ρύθμισης των εργαστηριακών τμημάτων με όρους λειτουργικότητας για όλους και όλες, με προτεραιότητα βάση εξαμήνου και χωρίς λίστες αναμονής. Τέλος, το σημείο στο οποίο γίνεται εντελώς αντιληπτή η έλλειψη χρηματοδότησης είναι το γεγονός ότι δε γίνεται καν συζήτηση για ανέγερση νέων εστιών για το ΠΑΔΑ, σε ένα γενικευμένο πλαίσιο έλλειψης παροχών όπως το φοιτητολόγιο που αφορά τις δηλώσεις συγγραμμάτων στον Εύδοξο και τη -σίγουρα- αργοπορημένη έναρξη λειτουργίας της ηλεκτρονικής γραμματείας.

Προς μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώθηκε ότι ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής δεν είχε επίγνωση της κατάστασης στο ίδιο του το ίδρυμα, ένα ακόμη δείγμα ότι η όποια συζήτηση περί «πανεπιστημιοποίησης» και «εξυγίανσης» δεν έχει καμία πρακτική εφαρμογή. Η Διοικούσα Επιτροπή βρέθηκε προ των ευθυνών της καθώς αδυνατούσε να δώσει μια σαφή απάντηση για το σύνολο των προβλημάτων που υπάρχουν, πέταξε το μπαλάκι στα υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών σε μια προσπάθεια να αποποιηθεί τις ευθύνες της, ενώ θυμήθηκε να αποπειραθεί να ενσωματώσει την κίνηση γύρω από τα δίκαια αιτήματα μας. Προφανώς δεν προέβη σε κάποια δημόσια δήλωση στην οποία να δεσμεύεται για την επίλυση των προβλημάτων.

Η αυθόρμητη κίνηση των φοιτητών/ριών κατάφερε να πετύχει την οριστικοποίηση του ωρολογίου προγράμματος, να υπάρχει δυνατότητα δήλωσης 40 ωρών αντί για 38, να πραγματοποιηθεί κανονικά η εμβόλιμη εξεταστική για όσους/ες είναι από 8^ο και πάνω εξάμηνο σπουδών, αλλά και να οριστεί επιτέλους -αν και καθυστερημένα- επίσημη ενημέρωση των φοιτητών/ριών για το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών τη Δευτέρα 5/11. Οι παραπάνω δράσεις οφείλουν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς ως προς το γεγονός ότι η διεκδίκηση γύρω από τις ανάγκες μας μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα και να λειτουργήσει ως παράδειγμα για τα υπόλοιπα τμήματα. Δε χρειαζόμαστε ούτε αντιπροσώπους που να παλεύουν αντί για μας, ούτε παρατάξεις που να καπηλεύονται τον αγώνα μας προς όφελός τους. Μπορούμε εμείς οι ίδιοι/ες να συζητήσουμε για τα ζητήματα που μας απασχολούν μέσα στις Τμηματικές Συνελεύσεις και στη Γενική Συνέλευση, να αντισταθούμε σε αυτό που πάει να μας επιβάλει η Διοικούσα Επιτροπή και το υπουργείο, να δράσουμε για να λυθούν τα κοινά μας προβλήματα.

• Συμμετοχή στις Τμηματικές Συνελεύσεις.
• Συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου την Τρίτη 13/11 στις 13:00 στο αμφιθέατρο Χατζηνικολάου.