Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναδιάρθρωσης που επιφέρει ο νόμος Γαβρόγλου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί η ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Ειδικότερα στο τμήμα Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής που προέκυψε από την -πέραν κάθε λογικής βάσης- συγχώνευση των υπαρχόντων τμημάτων Αυτοματισμού και Κλωστοϋφαντουργίας, υπάρχει μια σειρά προβλημάτων που εξαγρίωσε τους/τις φοιτητές/ριες, οι οποίοι/ες προχώρησαν σε τμηματική συνέλευση του ΒΣΠ. Από αυτήν πάρθηκε απόφαση για κύκλο κινητοποιήσεων μέχρι την άμεση επίλυση των προβλημάτων, με πρώτη δράση την παρέμβαση στον νέο Πρύτανη.
Τα προβλήματα που παρατέθηκαν από πλευράς μας ξεκινούν από την απουσία διδακτικού προσωπικού που σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των εισακτέων και τη μηδαμινή αναβάθμιση υποδομών, έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να γίνουν τα μαθήματα ή να διεξάγονται με όρθιο κόσμο που ενίοτε κρεμιέται από τα παράθυρα προκειμένου να παρακολουθήσει. Σημαντικό ζήτημα είναι επίσης ότι οι φοιτητές/ριες που έχουν υπερβεί τα Ν+2 έτη φοίτησης δε δικαιούνται το νέο πτυχίο, παρά το γεγονός ότι παρακολουθούμε όλοι/ες τα ίδια μαθήματα. Ακόμη, η πρακτική άσκηση χρειάζεται να είναι 6μηνη αντί 3μηνης και να αντιστοιχεί σε 10 ECTS. Καμία συζήτηση για κατάργηση κατεύθυνσης δε θα γίνει ανεκτή όπως ακούγεται για την τεχνολογία περιβάλλοντος. Επίσης τέθηκε θέμα ρύθμισης των εργαστηριακών τμημάτων με όρους λειτουργικότητας για όλους και όλες, με προτεραιότητα βάση εξαμήνου και χωρίς λίστες αναμονής. Τέλος, το σημείο στο οποίο γίνεται εντελώς αντιληπτή η έλλειψη χρηματοδότησης είναι το γεγονός ότι δε γίνεται καν συζήτηση για ανέγερση νέων εστιών για το ΠΑΔΑ, σε ένα γενικευμένο πλαίσιο έλλειψης παροχών όπως το φοιτητολόγιο που αφορά τις δηλώσεις συγγραμμάτων στον Εύδοξο και τη -σίγουρα- αργοπορημένη έναρξη λειτουργίας της ηλεκτρονικής γραμματείας.
Προς μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώθηκε ότι ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής δεν είχε επίγνωση της κατάστασης στο ίδιο του το ίδρυμα, ένα ακόμη δείγμα ότι η όποια συζήτηση περί «πανεπιστημιοποίησης» και «εξυγίανσης» δεν έχει καμία πρακτική εφαρμογή. Η Διοικούσα Επιτροπή βρέθηκε προ των ευθυνών της καθώς αδυνατούσε να δώσει μια σαφή απάντηση για το σύνολο των προβλημάτων που υπάρχουν, πέταξε το μπαλάκι στα υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών σε μια προσπάθεια να αποποιηθεί τις ευθύνες της, ενώ θυμήθηκε να αποπειραθεί να ενσωματώσει την κίνηση γύρω από τα δίκαια αιτήματα μας. Προφανώς δεν προέβη σε κάποια δημόσια δήλωση στην οποία να δεσμεύεται για την επίλυση των προβλημάτων.
Η αυθόρμητη κίνηση των φοιτητών/ριών κατάφερε να πετύχει την οριστικοποίηση του ωρολογίου προγράμματος, να υπάρχει δυνατότητα δήλωσης 40 ωρών αντί για 38, να πραγματοποιηθεί κανονικά η εμβόλιμη εξεταστική για όσους/ες είναι από 8ο και πάνω εξάμηνο σπουδών, αλλά και να οριστεί επιτέλους -αν και καθυστερημένα- επίσημη ενημέρωση των φοιτητών/ριών για το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών τη Δευτέρα 5/11. Οι παραπάνω δράσεις οφείλουν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς ως προς το γεγονός ότι η διεκδίκηση γύρω από τις ανάγκες μας μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα και να λειτουργήσει ως παράδειγμα για τα υπόλοιπα τμήματα. Δε χρειαζόμαστε ούτε αντιπροσώπους που να παλεύουν αντί για μας, ούτε παρατάξεις που να καπηλεύονται τον αγώνα μας προς όφελός τους. Μπορούμε εμείς οι ίδιοι/ες να συζητήσουμε για τα ζητήματα που μας απασχολούν μέσα στις Τμηματικές Συνελεύσεις και στη Γενική Συνέλευση, να αντισταθούμε σε αυτό που πάει να μας επιβάλει η Διοικούσα Επιτροπή και το υπουργείο, να δράσουμε για να λυθούν τα κοινά μας προβλήματα.
- Συμμετοχή στις Τμηματικές Συνελεύσεις.
- Συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου την Τρίτη 13/11 στις 13:00 στο αμφιθέατρο Χατζηνικολάου.
