ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΟΓΟΥ 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ

ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ 

Είναι πραγματικά αξιοπερίεργος ο τρόπος με τον οποίο μπορεί και λειτουργεί σήμερα το ΤΕΙ, υποθετικά παράγοντας γνώση και ουσιαστικά προετοιμάζοντας τη νεολαία για την όποια συμμετοχή της στην παραγωγική διαδικασία. Οι συνθήκες φοίτησης που επικρατούν είναι γνωστές σε όλους/ες μας καθώς τις  βιώνουμε καθημερινά στη σχολή. Τα υπεράριθμα εργαστηριακά τμήματα, λόγω της μη πρόσληψης διδακτικού προσωπικού, οι 35ωρες δηλώσεις μαθημάτων, οι αλυσίδες και η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών είναι πια κομμάτια της ίδιας μας της καθημερινότητας. Στην υποβάθμιση αυτής, έρχεται να προστεθεί η ανυπαρξία εστιών με αποτέλεσμα αρκετοί φοιτητές να αναγκάζονται να νοικιάζουν ενώ δεν έχουν τέτοια οικονομική δυνατότητα, όπως και το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται να τρώνε όλοι/ες δωρεάν στη σίτιση με πρόφαση το έτος φοίτησης. Και φυσικά για όλες και όλους ισχύει η καθημερινή οικονομική επιβάρυνση της τιμής των εισιτηρίων για τις μεταφορές, τα οποία μάλιστα πρόκειται να υποστούν και άλλη αύξηση.

Βιώνοντας αναπόφευκτα την κατάσταση αυτή, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην απαξίωση και τη διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στα πλαίσια της αναδιάρθρωσής της, στην οποία πρώτο λόγο έχουν οι επιχειρήσεις και το ιδιωτικό κεφάλαιο, στοχεύοντας έτσι η εκπαίδευση να καλύψει ακόμη περισσότερο τις ανάγκες  των ισχυρότερων σε οικονομικό επίπεδο. Ταυτόχρονα ο υπουργός παιδείας Ν. Φίλης μας ενημερώνει ότι το υπουργείο προετοιμάζει ένα νέο πολυνομοσχέδιο, βασιζόμενο φυσικά στα μέτρα και τις επιταγές των μνημονίων.

Εδώ και 6 χρόνια έχουμε ζήσει μια περίοδο κόλαση για τον κόσμο της Εργασίας. Μια περίοδο κοινωνικής καταστροφής κατά την οποία έγινε καθημερινό φαινόμενο η ύπαρξη μνημονίων και αντεργατικών πολιτικών, που με τα μέτρα τους έφεραν: μειώσεις μισθών, απελευθέρωση απολύσεων, υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και συνεχής επίθεση σε κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες. Τα τελευταία μέτρα που ήρθαν να προστεθούν στα ήδη εφαρμοζόμενα, είναι αυτά των κατασχέσεων της πρώτης κατοικίας και οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, με αποτέλεσμα την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης αλλά μείωση των συντάξεων παράλληλα, ενώ μετατροπές γίνονται και στη φορολογία καθώς ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει νέες αυξήσεις στις φορολογικές εισφορές.

Όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν σε ό,τι συναντούσε κανείς/καμία στις δουλειές που έβρισκε προκειμένου να καλύψει το κόστος φοίτησης όταν έκανε τα πρώτα βήματα ως φοιτητής ή νέος/α εργαζόμενος/η. Σήμερα αν καταφέρουμε να βρούμε κάποια δουλειά, με την ανεργία να κυριαρχεί, αυτή θα είναι κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη και φυσικά «μαύρη» αφού οτιδήποτε διαφορετικό δεν θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα των αφεντικών. Μιας και δεν μας έφταναν η επισφάλεια και η ανεργία, το Κράτος αποφάσισε για να μας δώσει μια υποτιθέμενη οικονομική «ανάσα», με τη δημιουργία των 5μήνων προγραμμάτων Voucher, προγραμμάτων ειρωνικότατα επονομαζόμενης ως «κοινωφελούς» εργασίας, όπως  και τη μαθητεία. Προγράμματα δηλαδή ανακύκλωσης ανέργων που ουσιαστικά προσφέρουν ανασφάλιστη εργασία για λίγους μήνες έναντι εξευτελιστικών αμοιβών. Με λίγα λόγια, συναντάμε τη απόλυτη νομιμοποίηση της επισφάλειας και την κατάργηση κάθε εργασιακού μας δικαιώματος από το ίδιο το Κράτος.

Φυσικά, για να εφαρμοστούν τέτοιες αντεργατικές πολιτικές εξουθένωσης του κόσμου της εργασίας, χρειάζεται και ανάλογη πολιτική διαχείριση των κοινωνικών αντιστάσεων και των κινημάτων. Δεν είναι καθόλου παράλογο λοιπόν, το γεγονός ότι η Κυβέρνηση επιλέγει να χτυπήσει και να συλλάβει απεργούς συνδικαλιστές όπως έγινε στο εργοστάσιο της Γενικής Ανακύκλωσης στα Ιωάννινα πριν μερικές μέρες.

Όμως η καταστολή, οι συλλήψεις και οι απαγορεύσεις δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρατηρείται μια χαρακτηριστική ένταση της καταστολής. Στο πλαίσιο αυτό, διώκονται και 5 φοιτητές από την Ελλάδα, που έτυχε να βρεθούν στο Μιλάνο την περασμένη πρωτομαγιά και να συμμετάσχουν στην εργατική διαδήλωση του No Expo. Μια διαδήλωση που εναντιωνόταν σε μια έκθεση επιχειρηματικότητας που είχε σκοπό την αύξηση του κέρδους εταιριών εις βάρος εργαζομένων. Το ιταλικό κράτος ζητά από τις αρχές του ελληνικού κράτους, τη μόνιμη έκδοση των 5 αγωνιστών ώστε να δικαστούν εκεί σε βαθμό κακουργήματος, ενώ εδώ το ίδιο κατηγορητήριο δεν αντιμετωπίζει αντίστοιχου βάρους αξιόποινο.

Παράλληλα στη Γαλλία έχουμε απαγόρευση εκδηλώσεων και διαδηλώσεων, με αποτέλεσμα πριν μερικές μέρες να υπάρξει όργιο καταστολής σε διαδήλωση για την κλιματική αλλαγή, η οποία όμως είχε εξελιχθεί και σε πορεία ενάντια στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που εφαρμόζεται στη Γαλλία, το ίδιο που προσπαθεί να δικαιολογήσει την παρουσία του στρατού στο δρόμο, και τα κλειστά σύνορα με αφορμή τις πρόσφατες επιθέσεις στο Παρίσι. Κλειστά σύνορα που συναντάμε σε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη-φρούριο, με αποτέλεσμα χιλιάδες μετανάστες/ριες να εγκλωβίζονται σε σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης αδυνατώντας να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς αναζήτηση ασφάλειας και εργασίας.

Ενόψει λοιπόν της πανεργατικής απεργίας στις 3 Δεκέμβρη, επιλέγουμε να μην μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια και να πάρουμε θέσεις μάχης και αγώνα. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε κανένα αφεντικό, κανέναν εργολάβο και καμία κυβέρνηση να παίζει παιχνίδια πάνω στις πλάτες μας. Έτσι συμμετέχοντας στις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου μας παλεύουμε για μα στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αντεπίθεσης και επαγρύπνησης. Οργανωνόμαστε συλλογικά γύρω από τα ταξικά μας συμφέροντα για να τσακίσουμε κάθε πολιτική που μας χώνει βαθύτερα στη φτώχεια και την ανεργία.

Με στόχο κάθε συμφοιτητής/ρια μας να τρώει δωρεάν στη σίτιση και να πηγαινοέρχεται δωρεάν στο ΤΕΙ. Με στόχο να μπορεί να αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις για να μπορεί να εργαστεί και όχι να δουλέψει 40 ώρες για 400 ευρώ σε μια επιχείρηση. Με στόχο κανένας συμφοιτητής μας και κανένας αγωνιστής να μην εκδοθεί στο ιταλικό κράτος επειδή συμμετείχε σε κοινωνικό αγώνα υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά της τάξης του.

Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνουμε:

• Συμμετοχή του Συλλόγου στη Γενική Απεργία την Πέμπτη 3/12, στις 11:00, στο Μουσείο με κατάληψη της σχολής.
• Συμμετοχή του Συλλόγου μαζί με τους υπόλοιπους Φοιτητικούς Συλλόγους , την Κυριακή 6 Δεκέμβρη στην πορεία, 7 χρόνια μετά την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
• Παρέμβαση στα γραφεία του ΟΣΥ στο Ρέντη τη Δευτέρα 14/12, με σκοπό τη διαγραφή προστίμων και τη διεκδίκηση δωρεάν μεταφορών για φοιτητές, ανέργους και μετανάστες.
• Κινητοποίηση στον Πρόεδρο, για την υποχρηματοδότηση και την εντατικοποίηση των σπουδών μας την Τρίτη 8 Δεκέμβρη, στις 12:00.
• Να παραβρεθεί ο Σύλλογος στη συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους 5 φοιτητές την ημέρα της απόφασης του εφετείου, όποτε αυτό οριστεί.

Η Γενική Συνέλευση το μέσο μας

Η Γενική Απεργία το όπλο μας

 Πρόταση του Ελευθεριακού Σχήματος προς το σώμα της ΓΣ του Φοιτητικού Συλλόγου της ΣΤΕΦ.

Την Πέμπτη 12/11 μετά από πολύ καιρό, έχει καλεστεί πανεργατική Γενική Απεργία από τις ξεπουλημένες και γραφειοκρατικές ομοσπονδίες, αλλά και από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις εργατικές οργανώσεις και τα σχήματα σε χώρους εργασίας, στο πλαίσιο αντίδρασης στην υπερψήφιση των προαπαιτούμενων μέτρων για το Μνημόνιο ΙΙΙ, πριν λίγες εβδομάδες, και την εφαρμογή της λιτότητα που συνεπάγονται στο άμεσο μέλλον. Σε αυτό το πακέτο μέτρων συμπεριλαμβάνεται η διάλυση της ασφάλισης των εργαζομένων, μια ακόμη μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων αλλά και οι πλειστηριασμοί και κατασχέσεις πρώτης κατοικίας για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα χρέη τους στις τράπεζες.

Κοινοβουλευτισμός ή λιτότητα; (spoiler alert: αυτά πάνε μαζί)

Όπως γίνεται αντιληπτό, το σκεπτικό στο οποίο ενέμεινε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας και του κόσμου της Εργασίας συγκεκριμένα, ότι δηλαδή τόσο ο κοινοβουλευτισμός, όσο κι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι οι λύσεις απέναντι στη φτώχεια και τους μισθούς πείνας, την εξαθλίωση, τις χιλιάδες απολύσεις και την ανεργία, που είχαν εντείνει τα μνημόνια και οι αντεργατικές πολιτικές των προηγούμενων ετών, αποδείχτηκε περίτρανα ότι είναι λανθασμένο. Παραδίδοντας μάλιστα υποδειγματικά μαθήματα προσήλωσης στις επιταγές των αφεντικών και του Κεφαλαίου, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  έχει εφαρμόσει σε λιγότερο από 1 χρόνο όλα αυτά που διατυμπάνιζε ότι θα πάρει πίσω και θα ακυρώσει.

Στο ρόλο άξιου συνεχιστή των προηγούμενων κυβερνήσεων όσον αφορά και την εκπαίδευση, καθώς σχεδόν ένα χρόνο τώρα η απαξίωση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων συνεχίζει ακάθεκτη καθώς η υποχρηματοδότηση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο δίνοντας έτσι χώρο στην ιδιωτική παρέμβαση στην εκπαίδευση. Το κόστος φοίτησης αυξάνεται συνεχώς και παράλληλα τα πτυχία αποτελούν τίτλους παρασήμων ανέργων που βγαίνουν/με  πτυχιούχοι σε ένα εργασιακό περιβάλλον που θυμίζει μεσαίωνα, όπου και  κυριαρχούν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ και του ΕΣΠΑ και η «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία.

Με τους μετανάστες είμαστε μαζί.

Ήδη η γενιά μας έχει γνωρίσει πολύ καλά τι θα πει εκμετάλλευση, αδιέξοδο και μετανάστευση, καθώς χιλιάδες νέοι και όχι μόνο, κατευθύνονται στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο και λίγο καλύτερες συνθήκες εργασίας. Όπως εμείς έτσι και χιλιάδες άνθρωποι από τις χώρες της ανατολής κατευθύνονται προς τα Ευρωπαϊκά κράτη αναζητώντας ειρήνη, ζωή και εργασία με αξιοπρέπεια. Στη πλειονότητα τους όμως πρόσφυγες και μετανάστες/ριες γνωρίζουν την υπερεκμετάλλευση στις χώρες που επιθυμούν και στη διαδρομή προς αυτές, αν δεν βρουν τον θάνατο στα ευρωπαϊκά σύνορα και κυρίως στα σύνορα του ελληνικού κράτους με το δολοφονικό φράκτη του Έβρου και τους ένοπλους μισθοφόρους της FRONTEX.

 Ο κόσμος δεν κερδίζεται με προσευχές.

Πρέπει να γίνει σαφές τον καθένα και την καθεμιά μας ότι τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτή τη ζωή. Σε μια εποχή που η υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης δεν έχει προηγούμενο, δικαιώματα και ελευθερίες έχουν χαθεί, ο αγώνας για βελτίωση του επιπέδου της ζωής μας είναι πιο επίκαιρος από ποτέ.

Αντί να διαλέξουμε τον ατομικό δρόμο αποδεχόμενοι την ήττα , καλούμαστε να βάλουμε ένα τέλος στην κοινωνική ειρήνη που Κράτος και αφεντικά θέλουν να επιβάλουν. Εμείς είμαστε αυτοί που θα πάρουμε τον αγώνα και την οργάνωση στα χέρια μας για να πάρουμε πίσω ό,τι μας ανήκει. Μισθοί, συντάξεις, ασφάλιση, σπουδές με βάση τις ανάγκες μας και όχι τα συμφέροντα του Κεφαλαίου, συνδικαλιστικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες είναι μερικά απ’ όσα μας στέρησαν όλα αυτά τα χρόνια και είμαστε αποφασισμένοι να τα διεκδικήσουμε ξανά, και ενόψει απεργίας και με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Αντίσταση ή ζωή χωρίς αξιοπρέπεια;

Οργανώνουμε τον αγώνα μας γύρω από τις δικές μας ανάγκες και τα συμφέροντά της τάξης μας. Διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή στο ύψος των αναγκών μας. Μέσα από τη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου, προτείνουμε μαχητικές θέσεις αγώνα και διεκδίκησης, βάζοντας το Σύλλογο μας στο πλάι κάθε εργαζόμενου και εργαζόμενης που παλεύει για την επιβίωση του/της. Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε επιτακτική ανάγκη τη συμμετοχή μας στη Γενική Απεργία της Πέμπτης. Είναι σημαντικό να δώσουμε δυναμικό παρόν στον αγώνα ως, ήδη και μελλοντικά πληττόμενοι/ες, ως σημερινοί και αυριανοί εργαζόμενοι, ενάντια στην εφαρμογή οποιουδήποτε αντεργατικού μέτρου ή/και Μνημονίου.

Προτείνουμε και απαιτούμε:

– Συμμετοχή του Φοιτητικού Συλλόγου στη Γενική Απεργία την Πέμπτη 12/11,10:30, στο Μουσείο.

– Κατάληψη της σχολής την Παρασκευή, Δευτέρα και Τρίτη και συμμετοχή του Φοιτητικού Συλλόγου στον τριήμερο εορτασμό για την επέτειο του Πολυτεχνείου, και στην πορεία στις 17/11.

– Ανοικτά σύνορα για ελεύθερη μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με πλήρη εργασιακά και πολιτικά δικαιώματα. Να έχουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες/ριες την επιλογή προορισμού και όχι το Κεφάλαιο και τα Κράτη. Να γκρεμιστεί ο φράκτης του Έβρου.