Τα αφεντικά και το Κράτος φροντίζουν για την υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και των ίδιων μας των ζωών. Αυτό γίνεται εμφανές μέσα από τις ελαστικές μορφές εργασίας, τις εξευτελιστικές αμοιβές και την ανασφάλιστη εργασία, που πλέον θεωρούνται κάτι το αυτονόητο. Παράλληλα, η επίθεση τους συνεχίζεται σε κάθε επίπεδο, τόσο με την περιστολή των δικαιωμάτων (κεκτημένων από εργατικούς αγώνες) όπως η προσπάθεια να καταργήσουν την Κυριακάτικη αργία στο όνομα της κερδοφορίας, όσο και με την καταστολή των εργαζομένων που αντιστέκονται (δίωξη των 14 απεργών διοικητικών του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ που το Κράτος επιχειρεί να τους δικάσει προσπαθώντας να ποινικοποιήσει τον δίκαιο αγώνα τους).
Στα δικά μας…
Με το νέο ακαδημαϊκό έτος να έχει ξεκινήσει για τα καλά, κάθε φοιτητής/ρια έχει έρθει αντιμέτωπος/η με την κατάσταση που επικρατεί στο ΤΕΙ. Το κόστος φοίτησης είναι μεγάλο και το βάρος του μετακυλίεται στους/στις φοιτητές/ριες, με το ίδρυμα να μην παρέχει δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές. Στην ήδη επιβαρυμένη καθημερινότητα του καθενός και της καθεμιάς μας, έρχονται να προστεθούν:
- υπεράριθμα εργαστηριακά τμήματα με λίστες αναμονής
- 35ωρο όριο δήλωσης ωρών ανά εξάμηνο
- ανεπαρκή συγγράμματα και ελάχιστες σημειώσεις στην πλειονότητα των μαθημάτων
- ελλείψεις στον υλικοτεχνικό εξοπλισμό
- αναλώσιμα με τα οποία επιβαρυνόμαστε εμείς
Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, θέλουμε τους πρόσφυγες σε όλα τα σχολεία
Αυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα της μαθητικής διαδήλωσης που έγινε στα Χανιά, καθώς από τις προηγούμενες μέρες οι μαθητές κι οι μαθήτριες κατέλαβαν συμβολικά τα σχολεία τους, δηλώνοντας την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες και τους/τις μετανάστες/ριες. Έγινε παραπάνω από σαφές, ότι τα σχολεία, όσο ανοικτά είναι για τους ντόπιους άλλο τόσο είναι και για τους πρόσφυγες. Τα σχολεία είναι η αρχή, οι σχολές και τα πανεπιστήμια, οι πλατείες κι οι γειτονιές, όλοι οι χώροι εργασίας, πρέπει να ακολουθήσουν τη λογική της συμβίωσης για την επιβίωση όλων, και το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης να εξαφανίσει τις ελάχιστες ρατσιστικές κορώνες.
Στις καρδιές μας κουβαλάμε έναν καινούριο κόσμο…
Καθώς το φοιτητικό κίνημα είναι στα χειρότερα του, καλούμαστε να δομήσουμε ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα σχεδόν από το μηδέν. Για εμάς, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να έχει ως βάση τα ταξικά μας συμφέροντα και όχι τις όποιες μικροπολιτικές αγκυλώσεις. Χρειαζόμαστε ένα φοιτητικό κίνημα το οποίο θα απαντάει στις ανάγκες του κάθε φοιτητή και της κάθε φοιτήτριας, στις ανάγκες του κάθε νέου εργαζόμενου και νέας εργαζόμενης, στις ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας.
Στα προβλήματα που όλοι και όλες μας αντιμετωπίζουμε, προτάσσουμε τη συλλογική οργάνωση και αντίσταση, με επίκεντρο τις υλικές μας ανάγκες και τα κοινά μας συμφέροντα. Απέναντι στην καταπίεση που δεχόμαστε, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Όπως γίνεται αντιληπτό, σε ένα διαταξικό σώμα, οι ανάγκες είναι διαφορετικές. Το δικό μας έργο λοιπόν, είναι να απομονώσουμε τις αντιδραστικές δυνάμεις που υπερασπίζονται τα αφεντικά και τα κέρδη τους μέσα στις σχολές μας. Το μέσο για τη συλλογικοποίηση των αναγκών μας και των συμφερόντων μας είναι οι μαζικές συλλογικές διαδικασίες του Φοιτητικού Συλλόγου. Με αφορμή τις ημέρες του Πολυτεχνείου και με στόχο τη διεξαγωγή των Γενικών Συνελεύσεων σε μια ταξική κατεύθυνση, διασφαλίζοντας την άμεση δράση, κρίνουμε απαραίτητη την παρουσία όλων μας στη Γενική Συνέλευση της Δευτέρας.
Όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου
τη Δευτέρα 14/11 στο αμφιθέατρο Χατζηνικολάου.
